Ég vaknadi og leit út um gluggan og allt var hvítt. Nei hugsadi ég, hvadan kom thetta eiginlega!! Ég er nefnilega thad naive ad èg held alltaf í vonina um ad einn veturinn komi ekki neinn snjór.. en alltaf verd èg fyrir vonbrigdum. Snjórinn sjálfur er samt ekkert rosa slæmur en margt sem fylgir honum eins og slabbid og hàlkan - ekki alveg fyrir mig.. Èg lèt thó snjóinn ekki sigra mig í dag og hèlt af stad út med soninn í rúmlega 30 ára gömlum Emaljunga vagni sem ég lúlladi í thegar èg var yngri. Ó svo hressandi. Kom svo vid à Jómfrúnni og snæddi alveg hrikalega gott pastrami smørrebrød sem èg mæli med. Sunnudagar eru kjút, vantadi bara smà pönnukökur - er thad ekki must?
